Liefdesliedje in drie schetsjes
Schetsje 1/Had ik al gezegd
Had ik al gezegd dat iedereen blij is/als ze in jouw buurt zijn
ik weet niet of de mensen dat zeggen/mensen generen zich soms/voor wat ze voelen/
of ze herkennen hun gevoel van geborgenheid niet
dus zeg ik het maar -
dat iedereen blij is als ze in jouw buurt mogen zijn/
heeft het te maken met rust, of met de harmonie
der sferen, zo'n gevoel dat alles klopt?
en dat dat blijkbaar komt door jou?
zou dat het zijn waarom de mensen naar je blijven komen?
want niet overal is rust, niet overal geborgenheid, en wreedheid is er ook - maar niet bij jou
dus ja daarom denk ik dat de mensen graag bij je willen zijn
en ook ik - ook ik ben blij om in je buurt te mogen zijn
had ik dat al gezegd?
Schetsje 2/maar vanavond nog niet
Je weet toch dat we doodgaan lief
en dat alles in ons eindig is
dat alles voorbij gaat/je het niet vast kunt houden
en iedereen verliezer is
dat weet je toch mijn lief -
maar vanavond nog niet
vanavond luisteren we nog steeds naar
Joni Mitchell/en lees jij nog steeds de avondkrant
met de poes - echt waar - van aanbidding hangend over je schouder
en staan twee glazen rode wijn/innig naast elkaar te glanzen/
blij met elkaars nabijheid in/
het felle keukenlicht
en ik die lees/over songwriters/zoals ik er best ook eentje zou willen zijn
terwijl ik ondertussen toch vooral naar jou kijk/
jouw nog steeds donkerbruine meisjeskrullen
half hangend over je mooie vrouwengezicht, goeiemorgen
zeker, we gaan dood mijn lief, alles gaat voorbij
en iedereen verliest/maar vanavond nog niet mijn lief
vanavond nog niet -
Schetsje drie/kies jij maar
Toen we vanmiddag samen/wat deden we/we kochten een pick-up voor in onze
nieuwe witte kast/je koos de rode - de mooiste, de meest elegante, die wilde ik ook, maar
ik dorst niet te kiezen/kies jij maar, dacht ik/kies jij maar
jij bent de meest verstandige van ons twee/als jij voor de rode kiest/dan moet dat vast
de goede keuze zijn ja/
dus toen we vanmiddag samen/de bakkerij bezochten van Bettina, onze lieve oude buurvrouw/
alsmaar nog steeds alleen/die zo dapper haar Duitse taartjesbakkerij begonnen is/
in de ach hoe heet die straat/
en jij de chocoladetaart uitkoos/voor je verjaardag/ja, die taart wilde ik ook het liefst/
maar ik dorst niet te kiezen/kies jij maar, dacht ik/kies jij maar
je bent beter in proeven en waarderen/en weten wat de mensen/het fijnste vinden ja/
daarom toen we vanmiddag samen/
met Wouter, onze timmerman/man alleen, vechter/verbetene/maar met een hart van goud
en handen die alles kunnen maken/
het hout uitkozen voor krukjes in onze nieuwe kast/
krukjes met een hart van Amsterdams stadshout/
en boomschors dat uitnodigend als een bos/de woonkamer in kijkt
koos je het hout van twee oude linden, ooit gekapt in de 2e Jan van der Heijdenstraat/
om plaats te maken voor auto en verbreed trottoir, voor vooruitgang die ik niet
benoemen kan/maar die alsmaar doorgaat/
ja dat was het hout dat ik ook het liefste wilde, maar ik dacht/
kies jij maar lief, kies jij maar
jij kent de bomen beter dan ik/
jij voelt de lente als die komen gaat, en bereid je beter voor op herfst en winter/
als de tijd dat vraagt
omdat je beter weet/van komen en gaan, van eind en begin/
net zoals de bomen doen/
dus kies jij maar lief/kies jij maar