Grauwe kiekendief

Ik herinner me
op deze plek in deze bocht
bij deze splitsing op het pad
dit landje tussen 
dennenbomen dit stukje 
heide bij deze avond
deze lucht in dit seizoen
met deze wind en deze 
stilte

In dit zand en deze duinen met
deze ogen nog steeds dezelfde
ogen
vreemd verouderd maar nog steeds
hetzelfde licht
deze ogen en dit hart
zo jong dat hart

Toen
een grauwe kiekendief
een mannetje hoe hij zijn prooi
liet vallen veldmuis kuiken
buitelend door licht en 
lucht
nooit meer de aarde
een handkus voor zijn wijfje
zijn geliefde om de liefde

om de liefde 

ik herinner me in deze 
bocht